In de voorbereiding voor Les 3 Ballons heb ik me afgevraagd of ik een dynamische fiets positie analyse moet laten uitvoeren. Voor mijn gevoel zit ik na 40 jaar fietsen wel goed op de fiets. Buiten wat rugklachten die gewoon bij mijn leeftijd horen heb ik ook geen medische reden om dit te doen. Wel is het natuurlijk interessant om te weten of ik door aanpassingen in mijn fietspositie tot betere resultaten kan komen. Maar het moet natuurlijk wel leuk blijven allemaal. De ambitie om maximaal te presteren op 8 juni is hoog, en ik wil me zo goed mogelijk voorbereiden. Dat mag wel wat geld kosten, maar dan wel op een verstandige manier. Uiteindelijk heb ik besloten de meting gewoon bij mijn eigen fietsenmaker te laten doen. Het contact met fysiotherapeut Marco Leeuw over de aanpak en de verwachtingen van de fietsmeting was goed. Dat mijn fietsenmaker Dickhof rijwielen mee dacht over de kosten hielp me over de drempel.

De meting

Vrijdagmiddag 8 februari om 15:00 uur stond ik met mijn fiets klaar voor de meting. Gestart werd met een intakegesprek. Marco wilde weten waarom ik een fietsmeting wilde laten doen, en wat ik er mee wilde bereiken. Mijn doel om maximaal te presteren tijdens Les 3 Ballons sprak hem aan. Als ervaren deelnemer aan de Marmotte snapte hij dat wel. Stap twee was een checkup van het lichaam. Even controleren of er lichamelijk beperkingen zijn. Die waren er gelukkig niet en dat was een bevestiging van wat ik al wist. Na de controle van de schoenplaatjes (slechts marginale aanpassingen aan de linkerschoen) zou de meting echt gaan beginnen.

Afspraak was dat we een positie zouden zoeken die een balans zou zijn tussen aerodynamica en het comfort om 220 kilometer te kunnen fietsen in de vogezen. Starten met een gemiddelde positie en dan de grenzen opzoeken. Vanuit de grenzen terug gaan naar de positie die nog als comfortable genoeg wordt ervaren. Dus op de fiets, schoenen vastklikken en trappen maar. Nee, nee, dat was nog niet de bedoeling. Eerst maar eens naar de positie van de schoenen op de pedalen kijken. Resultaat: Spot on. Helemaal goed dus. Of ik maar even met een cadans van 100 omwentelingen wilde gaan fietsen. De laser werd er bij gepakt om de positie van de schoenen en de knieen te checken tijdens het fietsen. Ook hier alles helemaal goed. Stuurbreedte: check! Een stuurbreedte van 40 cm past dus prima bij mij. 

Tijd om de grenzen op te gaan zoeken. Eerst was de zadelhoogte aan de beurt. Langzaam maar zeker werd deze verhoogd totdat ik het gevoel had dat dit niet meer lekker fietste. Vanaf dat moment weer in kleine stapje naar beneden tot ik het gevoel had dat het weer goed was. Vanuit die positie weer verder naar beneden tot het niet prettig was en weer terug naar boven tot ik aangaf dat het weer goed was. Hetzelfde werd gedaan voor de reach en de drop van het stuur t.o.v. het zadel. Wat me op viel was dat ik erg goed en snel aan kon geven wanneer het wel en niet goed was. Als laatste werd het powerlevel omhoog geschroefd om te voelen of de fietspositie ook bij het leveren van power nog aangenaam genoeg was. Met het zweet op mijn voorhoofd sloten we de test af en werd het resultaat vastgelegd. 

De uitkomst

Natuurlijk was ik erg benieuwd naar het resultaat. Zouden er erg grote verschillen met de afstelling van mijn fietsen uit komen? Onderstaande tabel laat de vergelijking tussen de meting en de afstelling van de fietsen zien.

Opvallend is dat ik met name meer drop kan hebben, en dat het zadel van mijn De Rosa wel wat omhoog mag. Verder zijn de verschillen marginaal. Inmiddels is de Cannondale afgesteld volgens de meting. Dit in goed overleg met mijn fietsenmaker en gericht op het voorkomen van blessures als we in een keer de aanpassingen zouden doen. Omdat ik toch nog op de Cannondale fiets, hebben we er voor gekozen op die fiets de aanpassingen te doen en te finetunen mocht dit nodig zijn. Daarna kunnen we de afstelling van de De Rosa hier gelijk aan maken.

Zijn er verder nog verrassingen uit gekomen? Alleen over mijn zadel. Ik dacht dat mijn zadel perfect recht stond. Dat bleek niet het geval te zijn. De punt staat een heel klein beetje naar boven waardoor je minder gemakkelijk naar voren schuift als je diep in de beugel gaat en power gaat leveren. Dat passen we dus nog aan. Ook kreeg ik het advies mijn hamstrings te rekken waardoor ik makkelijker de hogere zadelstand aan kan. De oefening heb ik gelijk mee gekregen.

Conclusie

Voor mij is dit gewoon een bevestiging dat mijn fietspositie in basis goed is en ik probeer te gaan wennen aan meer drop van het stuur. Ik ben benieuwd of het bevalt, maar ook of ik een verschil ga merken in het leveren van kracht. Kan ik het aanbevelen? Voor een beginnende fietser zeker, maar doe het dan net als ik tegen beperkte kosten. De duurdere fietsmetingen zou ik doen als je nog ambitieuzer bent dan mij, of wanneer je serieuze lichamelijk klachten hebt.

Heb ik de meting voor niks gedaan? Naar mijn mening niet. Als het goed is heb ik straks een fietspositie die aerodynamischer is dan tot nu toe. Komend weekend gaan we dat maar eens uitproberen.