Na de uitdaging van afgelopen jaar heb ik besloten door te gaan met trainen en het toewerken naar mooie cyclo sportieve tochten. Voor 2020 had ik de Schleck Gran Fondo uitgekozen, en ook de Marmotte Alpes. Mijn blog ga ik weer bijhouden en schrijven over wat me bezig houdt in de voorbereiding. Zeker gezien de  leuke reacties op de voorbereiding voor de Trois Ballons. 

Dit is deel 16: Wat nu te doen? De Corona crisis heeft alles overhoop gegooid

 

Afgelopen winter heb ik voor mijn doen veel gebruik gemaakt van mijn ATB. Daarvoor heb je dat ding natuurlijk, maar ik ben wel eens minder fanatiek geweest. Vanaf oktober ben ik weer gaan trainen bij de ATB vereniging in Oldebroek en van november tot en met januari heb ik een vijftal ATB wedstrijden gereden. De trainingen gebeuren op een verlichte baan en zijn iedere keer anders. Veel variatie dus en dat maakt het leuk. Iedereen doet op zijn of haar eigen niveau mee aan de training en houdt rekening met elkaar. Naast blokjes trainen zit er ook meestal wel een stuk techniek in, en daar heb ik ontzettend veel van geleerd.  Ik ben merkbaar beter geworden op de technische stukken. Mijn stuurvaardigheid is ook vooruit gegaan.  De wedstrijden waren vooral bedoeld om een uur lang diep te gaan en te wennen aan de langere inspanningen. Daarbij heb me zelf vooral niet te serieus genomen als het om de ambities ging. Eerst maar eens ervaring op doen. In mijn leeftijdscategorie ben ik in het midden geëindigd, wat betekent dat ik er niet genadeloos vanaf ben gereden. Daar ben ik meer dan tevreden mee en volgend jaar ben ik weer van de partij. Zo leuk was het.

83889163 2762128337202473 698009696874790912 n

Na de laatste ATB training heb ik de focus volledig op de voorbereiding voor de Schleck Granfondo en de Marmotte Alpes gelegd. Ik ben de hele winter door blijven rijden en trainen op de racfiets op basis van het programma van mijn trainer. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Mijn laatste inspanningtest was de beste tot nu toe. Ook fiets ik inmideels met ovalen kettingbladen en zit ik na een nieuwe fietsmeting een stuk hoger (2,3 cm.) en korter.  Zonder rugklachten kan ik nu gevoelsmatig  gemakkelijker het vermogen leveren voor de trainingen. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het trainen zelf. Het valt me echter op sinds ik de veranderingen aan de fiets heb gedaan. En dat motiveert enorm. Zoals in België gezegd zou worden: 'Ik heb goesting'. Maar inmiddels kan ik beter zeggen: 'Ik had goesting'.

Sinds een week of zes ziet de wereld er in één keer helemaal anders uit. Leek het er in eerste instantie op dat we wellicht gespaard zouden worden door het Corona virus weten we nu wel beter. Ik werk noodgedwongen al weer vier weken vanaf mijn zolderkamer en persoonlijk contact met collega's verloopt via telefoon, computer en chatprogramma's. Contact met de kinderen is niet anders. Dochterlief is de kanjer die in het ziekenhuis werkt, zoonlief werk ook vanuit huis. De gevolgen van het corona virus hebben ons gezin keihard geraakt. Daarom is bezoek aan onze ouders uitgesloten.  Ze zitten in de gevarenzone voor wat betreft leeftijd en gezondheid. Ik hoop dat ik ze allemaal over niet al te lange tijd weer een echte knuffel kan geven.

Maar wat te doen met het trainen? Daar heb ik wel even over na moeten denken. De Schleck Gran Fondo is inmiddels geannuleerd en de Marmotte is verplaatst naar 5 september. Deelname daar aan is helaas niet mogelijk omdat ik dan ls organisator van een meerdaagse in Girona met ben met mijn vereniging. De teleurstelling daar over is niet zo groot. Samen kunnen leven in een gezonde wereld is vele malen belangrijker. Dat is wat nu telt. Wel heb ik me zelf serieus de vraag gesteld of ik nog in de buitenlucht zou moeten blijven fietsen. Dat is echt een dingetje geweest, een moreel dilemma zou je het kunnen noemen. Omdat ik er mee worstelde heb ik een smart trainer gekocht en ik heb er inmiddels ook een aantal keer op getraind. Leuk om te ervaren maar het haalt het (nog) niet bij het echte werk. 

tacx training

Wellicht dat ik nog moet wennen. Een training met video waarbij ik de Cipressa en Poggio ga rijden staat voor de komende tijd op het programma. Doe ik in ieder geval nog een stukje Milaan - San Remo. Die twee bulten staan al een tijd op mijn 'bucket list'.

Adviezen van de KNWU en NTFU dat je buiten kunt blijven fietsen mits je maar alleen gaat en voldoende afstand houdt hebben me doen besluiten vooral buiten te blijven fietsen zo lang dit kan. Wordt het advies anders dan ga ik dat volgen. Het trainingsprogramma wordt aangepast in overleg met de trainer. Immers de doelen gaan schuiven. Zo lang ik de traingen uitvoer zoals gepland hoef ik er niet bang voor te zijn dat ik daardoor kwetsbaarder wordt voor het virus. Wel wil ik er voor zorgen dat achteruitgang zo veel mogelijk wordt voorkomen. Het goede gevoel moet blijven. Daarom is de krachttraining in de sportschool vervangen door krachtraining op de fiets.  Lange duurtrainingen staan voorlopig even niet op het programma. Thuis doe ik vooral core stability en yoga oefeningen.

Zodra er zicht komt op de mogelijkheid om een mooie cyclo te rijden ga ik die als doel stellen en er naar toe werken. De Marmotte kan altijd nog voor volgend jaar op de agenda worden gezet. Voorals nog doe ik mee aan 'Ride solo  or stay at home'.