In 2019 heb ik voor het eerst deelgenomen aan een grootschalige cyclosportieve fietstocht. De Trois Ballons. Mijn ervaringen heb ik bijgehouden op dit blog. Om met anderen te delen, en te laten zien dat je ook op latere leeftijd prestatiegericht kunt sporten. Met 57 jaar is het leven niet over. Na de Trois Ballons heb ik besloten de blog levend te houden en af en toe een artikel te schrijven over mijn belevenissen.
Dit is deel 22: Wennen aan een rustperiode, en wat komt er aan.
Na de Schleck Gran Fondo ben ik gewoon door blijven trainen. Initieel als voorbereiding op de wintercompetitie van de ATB vereniging in Oldebroek. Helaas hebben een coronabesmetting en de nieuwe lock down die competitie verstoord. Nadat ik klachtenvrij was bleek dat de conditie behoorlijk gekelderd was. Anderhalve week in bed liggen blijkt ook niet best voor je spieren te zijn. Inmiddels heb ik weer behoorlijk kunnen trainen en lijkt het vermogen weer op het oude niveau liggen. De snelheid komt echter niet overeen met dit gevoel. En dat maakt dat ik nog niet weet waar ik sta. Gelukkig konden de laatste twee wedstrijden van de wintercompetitie wel doorgang vinden. Daar heb ik wel een beeld aan over gehouden. Mijn prestaties lagen op hetzelfde niveau als voorafgaand aan de lock down. Op de niet al te technische stukken hou ik mijn categorie goed bij. Wordt het erg technisch dan moet ik een gaatje laten en later weer dicht proberen te rijden. Omdat ik niet overtuigd ben van de beheersing van mijn fiets sla ik de steile afdalingen over rotsen (rock garden heet zoiets geloof ik) over en accepteer dat achterstand op loop. Die krijg ik na één of twee ronden niet meer dicht gereden. Dat accepteer ik en het doel van komend najaar wordt daar een stap te maken met mijn technische vaardigheden en daardoor competetiever te worden.
Er is nu zo goed als een einde gekomen aan het fietsen op de ATB en de focus komt helemaal op de weg te liggen. Begin maart ga ik naar Gran Canaria om daar een week te trainen en te ontspannen. Onder lekkere omstandigheden werken aan de conditie en het duurvermogen. Dat doen we sinds een aantal jaar met een groep fietsvrienden en partners en dat beval uitermate goed. Behalve lekker kunnen fietsen wil ik ook werken aan het eten en drinken. Dat moet echt beter om kramp tijdens tochten te kunnen voorkomen. Voorafgaand ga ik me nog wat inlezen en denk dat ik wat ga experimenteren. Gewoon om er achter te komen wat ik makkelijk kan eten en verdragen. Wanneer pak je een reep, wanneer een gelletje en wat ga je drinken. Doel is kramp tijdens de Marmotte proberen te voorkomen en voldoende eten om maximaal te presteren. We gaan het zien.
Maar eerst een rustperiode. Een week rust pakken en daarna een week fitheid houden voor Gran Canaria. Dat is de opdracht van de trainer. Hoe ik daar invulling aan ga geven weet ik nog niet. Misschien dat ik me wel laat inspireren door Douwe Doorduin van het youtube kanaal ́'Douwe doet dingen'. Hij is dit jaar weer begonnen met wedstrijdfietsen en heeft ook een aflevering over een rustperiode gemaakt. Dat waren alleen maar heel rustige rondjes van een uur. Voor mij is dat wel heel erg kort, ook al ben ik meer specifiek gaan trainen. Korte trainingen horen daar bij, maar een uur? Af en toe een herstelrondje van een uur of net wat langer. Maar dat is ´één keer in de zo veel weken. Er stond nog een rondje richting fixed gear coffee gepland tijdens familiebezoek, maar dat is wel een beetje veel langer dan een uurtje. Niet dat ik het belang van rusten niet in zie. Het is uitermate belangrijk, maar ik ben er gewoon niet goed in. We gaan zien hoe goed ik me aan het schema kan gaan houden.
Wat verder weg op de horizon staat natuurlijk de Marmotte. Dit jaar lijkt het er dan eindeljik van te komen. De aanbetaling voor de Marmotte week bij Campo Bicicleta is gedaan, en de inschrijving is daardoor gegarandeerd. Ik kan me die week volledig richten op de voorbereiding en de deelname aan de Marmotte. Het programma voor de voorbereiding en de begeleiding wordt door de mensen van Campo Bicicleta geregeld. Tijdens de koersdag hebben ze hun eigen verzorgingsposten waardoor ik zelf kan bepalen wat voor eten en drinken ik gebruik. De ervaring bij de Trois Ballons was uitermate goed en ik maak er graag nog een keer gebruik van.
Of er andere tochten op het programma komen ter voorbereiding weet ik nog niet. Dat zou wel goed zijn, maar er is ook nog een gezin waar ik rekening mee moet houden. De Schleck Gran Fondo zou ik graag nog een keer rijden, want die was wel erg mooi en goed georganiseerd. Misschien pak ik nog wat tochten dichter bij huis mee zoals de KlimClassic of Luik Bastenaken Luik. Ik heb in ieder geval zin in het seizoen.