In 2019 heb ik voor het eerst deelgenomen aan een grootschalige cyclosportieve fietstocht. De Trois Ballons. Mijn ervaringen heb ik bijgehouden op dit blog. Om met anderen te delen, en te laten zien dat je ook op latere leeftijd prestatiegericht kunt sporten. Met 59 jaar is het leven niet over. Na de Trois Ballons heb ik besloten de blog levend te houden en af en toe een artikel te schrijven over mijn belevenissen.
Dit is deel 34: Een bezoek aan wielercafé Parijs is nog ver.
Afgelopen jaar (2024) had ik uitgeroepen tot het jaar van de wielercafés. Doel was een aantal wielercafés te bezoeken tijdens een mooie fietsrit. En een wielercafé staat in mijn lijst als deze vermeld wordt op de site wielercafés.nl. Het liefst ontmoet ik dan medefietsers voor een leuk gesprek en kun je er samen naar de koers kijken. Dat heeft geleid tot een aantal mooie ritten en leuke bezoekjes aan diverse zaken. In Nederland heb ik vorig jaar Fixed gear Coffee (favoriet), De Proloog, De Meet, Bike and Eat, Bicycle Kings en Cadans bezocht. In Portugal Germano en in Frankrijk Le Bon Wagon.
Voor vandaag staat een rondje wielercafé 'Parijs is nog ver' in Doetinchem op het programma. Ook al is het inmiddels 2025 is het nog steeds leuk een wielercafé te bezoeken als de kans er is. Ik ben op bezoek bij mijn zoon en vertrek daarom vanuit Apeldoorn. Om op de gewenste route te komen moet ik eerst Apeldoorn uit rijden. Dat duurt even en is niet het meest leuk om te fietsen maar hoort er gewoon bij. Na een kilometer of 6 is het zover en fiets ik langs het Apeldoorns kanaal richting Dieren. Het is prachtig weer en de zon schijnt volop. Ook al kom ik wat andere fietsers tegen is het vooral rustig en genieten van de natuur.
Af en toe moet ik een weg oversteken om het fietspad te kunnen volgen. Vlak na een van deze oversteken zie ik een slag over het fietspad naar het kanaal schuifelen. Ik doe even rustig aan het probeer zo veel mogelijk ruimte te laten. Ik ben geen slangenkenner en wil een beet voorkomen. Als ik later thuis ben lijkt het een ringslang te zijn geweest. Een bekende inheemse slang die niet of nauwelijks bijt. Weet ik dat ook weer.
Het blijft genieten langs het kanaal, maar al snel, na 24 kilometer, kom ik bij Dieren waar de route verder gaat richting Doesburg. Dat duurt een kilometer of 5 en ik passeer de Dierensche Hank. Na Doesburg fiets ik verder naar Hoog Keppel. Daar sla ik rechtsaf om langs de Oude IJssel naar Laag Keppel te kunnen fietsen. Weer fiets je door prachtige natuur. Nederland is erg mooi. Zeker met zo'n mooi weer.
Na Laag Keppel blijf ik de Oude IJssel volgen tot bij Doetinchem. Om in het centrum te komen moet ik wel nog door 'De Huet' fietsen. Over de Saap Roelofsbrug fiets ik het centrum in en ben relatief snel bij de Spinbaan waar het wielercafé is. Het is zondag 27 april. De dag na Koningsdag. En de Koning is op bezoek geweest in Doetinchem. Er wordt nog volop schoongemaakt en wegen zijn nog deels afgesloten. Ook in het wielercafé is een feestje geweest. Vandaag is het nog niet druk. Wel gaan ze vanmiddag naar Luik Bastenaken Luik kijken en verachten ze meer bezoek.
Het café is voor een deel gewijd aan Jelle Nijdam. Er hangt onder andere een foto van Jelle in de gele trui. Het is een klein museum zou je kunnen stellen. Als ik in gesprek raak met de eigenaar blijkt Jelle ook in Doetichem te wonen en bijna iedere dag langs te komen. Mijn verhaal dat hij de inspiratie is geweest om mijn zoon Jelle te noemen vindt hij erg leuk. We hebben het nog even over de winst in de vijfde touretappe in 1991. We zijn alle twee oud genoeg om ons dat heel goed te herinneren.
Na een kop koffie en een oranjekoek stap ik weer op de fiets naar Apeldoorn. Via de Saap Roelofsbrug kan ik om de wegafsluiting heen fietsen en via de oude IJsselbrug kom ik weer op de route. Ik passeer Hummelo waar Bennie Jolink en Klaas Jan Huntelaar zijn geboren. Laat de laatste nu het idool van mijn zoon Jelle zijn geweest toen hij nog in de jeugd voetbalde. Laatst hebben we het Ajax shirt met zijn naam nog in handen gehad als ik het me goed herinner.
Ik blijf de N314 volgen tot ik bij Zutphen ben. Gelukkig is het prima fietsen over een breed fietspad. Dat en het mooie weer maken dat het niet erg is om zo te fietsen. Bij Zutphen moet ik de IJssel oversteken om weer richting Apeldoorn te kunnen fietsen. Daarna kan ik de grote wegen verlaten en kan weer binnendoor fietsen. Via Klein Amsterdam fiets ik naar Klarenbeek en daarna richting Apeldoorn. Daar slinger ik nog even langs de Grote Wetering voordat ik Apeldoorn weer in fiets.
Na 93 kilometer heb ik er weer een mooie fietsrit op zitten. Op naar de volgende.